Chicago!

Vrijdag 26 mei
Jaa vandaag was het dan zover, we gaan naar Chicago! :D

Lia bracht me rond 2pm naar The Gateway station, vanwaar we met de trein naar Chicago zouden vertrekken. Daar wachtte ik op Zainab, Rajesh en Ronnie. We hadden iets van20 minuten vertraging, omdat een van de wagons geen stroom had. Om 3.20pm begon onze 5 uur en 40 minuten durende reis met de Amtrak naar Chicago, Illinois. Chicago is de derde grootste stad van de VS.

Eenmaal aangekomen op Union Station in Chicago, 9pm, gingen we op zoek naar een metro die ons richting het hotel kon brengen. We namen de blauwe lijn naar LaSalle. Van daaruit liepen we verder naar Michigan Ave en vervolgens nog 3 blokken richting het Zuiden om bij ons hotel uit te komen: Hilton Hotel. Hier hebben we Rita opgehaald om te gaan dineren.
 
Rita had een restaurant uitgezocht dat aan de achterkant van ons hotel zou liggen, maar deze bleek niet meer te bestaan. We liepen verder over S State Street en kwamen uit bij Lou Malnati’s, een pizzeria. Hier bestellen we ‘The Malnati Chicago Classic’ Deep Dish pizza. Dit is een bekend gerecht in Chicago en moet je dus wel geprobeerd hebben tijdens een trip in Chicago. Ik vond het erg lekker, maar de rest vond het te veel kaas, te veel tomaat of te veel vlees… Of te wel te veel van alles… te veel pizza :p Als dessert bestelden we nog een portie vanille ijs. Daarna zijn we naar ons hotel gelopen en zijn we gaan slapen.

Zaterdag 27 mei
Vanuit onze hotelkamer hebben we een mooi uitzicht over een deel van Grant Park en Michigan Lake, heerlijk om zo wakker te worden!

We hadden afgesproken om om 10 uur voor het hotel klaar te staan. Voor het hotel hebben we nog even snel de Citypass via onze telefoons gekocht zodat we 5 belangrijke bezienswaardigheden van Chicago kunnen bekijken, zonder in een lange rij te hoeven staan. Vanuit ons hotel liepen we naar de metrohalte op Harrison en namen de rode lijn tot Monroe. Daarna was het nog 0.5 mijl lopen naar de Willis Tower (ook wel bekend als de Sears Tower).  Bij de toren aangekomen blijkt dat we wel in de rij moeten staan. Om de tijd om te krijgen, maken we wat selfies :p

Maar gelukkig vordert de rij snel en eenmaal binnen wordt de rij opgesplitst in Citypass houders en mensen die nog een kaartje moeten kopen. Vanaf dat moment konden we snel doorlopen en gingen we met een lift naar de 103e verdieping. De toren is 442 meter hoog, 527 meter hoog als je de antenne meerekent. In totaal heeft de Willis Tower 110 verdiepingen. In 1973 was dit de hoogste toren van de wereld. Vanaf de 103e verdieping heb je een mooi uitzicht over de stad. Het gebouw heeft ook een aantal glazen boxen die buiten het gebouw uitsteken. Het is erg gaaf om hier in te staan en de auto’s onder je door te zien rijden. Uiteraard zijn er ook mensen die niet op het glas durven te staan vanwege hoogtevrees. Na de nodige foto’s gemaakt te hebben, namen we de lift terug naar beneden en zijn we op zoek gegaan naar een plek om te lunchen.
  
 Na de lunch bij Noodles & Company hebben we ons opgesplitst. Rita, Ronnie en ik wilden graag naar het Art Institute of Chicago en Zainab en Rajesh gingen naar het Adler Planetarium. Alle bezienswaardigheden liggen hier redelijk dicht bij elkaar, dus liepen we naar het Art Institute. Hier hebben we ongeveer 1,5 uur doorgebracht.

Wanneer we buiten komen horen we muziek en blijken we al bij Millennium park te staan. Ronnie en ik besluiten een kijkje te gaan nemen waar de muziek vandaan komt. In het park speelt een DJ en er zitten veel mensen in het gras te genieten van de muziek. Onder het genot van een biertje gaan we ook in het gras van de muziek genieten. Hier ontmoetten we een stel die in Chicago woont en de twee gaven ons wat tips voor de stad.
 
Rond 7pm gingen we met Zainab en Rajesh naar Dunkin’ Donuts om, hoe kan het ook anders, donuts te kopen. Vervolgens liepen we terug naar ons hotel om wat te rusten en telefoons op te laden. Zainab, Rajesh en Ronnie wilden graag naar een night club, maar daar hadden Rita en ik niet zo’n zin in. Wij hebben gegeten bij een Thais restaurant, Thai Spoon, om vervolgens lekker te gaan slapen.

Zondag 28 mei
Zainab, Rajesh en Ronnie sliepen in een ander hotel omdat dat goedkoper was voor 3 personen. Aangezien bij het Hilton hotel geen ontbijt inbegrepen is, gingen Rita en ik zondag op zoek naar een plek om te brunchen. Het was echter overal nogal druk, waardoor er wachttijden van 1 uur waren voordat je aan de beurt bent. We hadden geen zin om te wachten dus kwamen we uiteindelijk uit bij Potbelly Sandwich shop. Hier hebben we een sandwich gegeten waarna we richting The Shedd Aquarium zijn gelopen, dit omdat het qua tijd even lang duurt om met de bus te gaan. Bij het aquarium stond een behoorlijke rij en duurde het ongeveer 1 uur voordat we binnen waren. In het aquarium hebben ze beluga whales (witte dolfijnen). Volgens mij heb ik deze nog nooit eerder gezien, maar wat zijn ze mooi. We hebben de pijlstaartroggen geaaid, ook dit blijven geweldige beestjes! Natuurlijk zijn er nog veel meer zee/oceaan dieren te bewonderen.
 
Nadat we het aquarium gezien hadden, liepen we verder naar The Field Museum of Natural History. Rita had niet zoveel zin om dit museum te bezoeken, dus ging ik alleen naar binnen. Hier stond een Tyrannosaurus Rex op me te wachten, super om een keer in het echt te zien!
 
Daarnaast waren er nog vele andere dingen te bewonderen, zoals een uitgebreide collectie aan opgezette dieren, een uitgebreide set aan antropologische exposities, en een grote collectie voorwerpen afkomstig van indianen. Het is een groot museum waardoor ik lang niet alles gezien heb. Het leukste van het museum vond ik toch wel de T-Rex. Tegen 5pm verliet ik het museum en liep ik richting het Adler Planetarium. Vanuit daar heb je namelijk een goed zicht over de skyline van Chicago.

Daarna besloot ik de water taxi naar Navy Pier te nemen. Bij het ticket hokje kwam ik een van mijn collega’s met zijn vrouw tegen. Ook zij namen de water taxi. Vanuit de water taxi had je weer een mooi zicht over de skyline.

Mijn collega vroeg of ik zin had om samen met hem en zijn vrouw te dineren. Aangezien ik toch geen contact kon krijgen met de rest, leek me dat wel leuk. We gingen naar het Mexicaanse restaurant Chango Loco, waar we nacho’s & cheese en heerlijke burrito’s bestelden. Daarnaast bestelden we alle drie een cocktail. Na het eten was de rest ook op Navy Pier aangekomen en gingen we met de bus terug naar het hotel. We hadden graag nog naar het John Hancock center gewild, maar hier zouden we waarschijnlijk bij aankomst niet meer naar binnen kunnen. Dus liepen we rond 10pm naar Grant Park om de Buckingham Fountain te bekijken. Deze was mooi verlicht en hier hebben we dan ook bijna een uur doorgebracht.

Maandag 29 mei
Ik wilde de maandag nog goed gebruiken voor wat sightseeing. Dus verliet ik om half 10 het hotel. Ik liep naar Grant Park, om de Buckingham Fountain bij daglicht te zien. Terwijl ik foto’s van de fontein maakte, kwam er een vrouw naar me toe en vroeg of ze wat foto’s moest maken, zodat ik er ook op sta. Dat wilde ik natuurlijk wel. Ik ben nog even bij Lake Michigan gaan kijken. Het meer is dusdanig groot dat je eerder zou denken dat het een oceaan is.
 
Vervolgens ben ik doorgelopen richting het noorden om via de BP Pedestrian Bridge uit te komen in Millennium park. Dit is een voetgangersbrug die over de weg heen loopt tussen Maggie Daley Park en Millennium Park. Ik kwam uit bij het Harris Music and Dance Theater, waar we zaterdag nog heerlijk hadden genoten van de muziek. Vandaag was er echter geen evenement. Van daaruit liep ik naar The Cloudgate, ook wel bekend als The Bean. Hier waren al heel wat toeristen bezig om de perfecte foto met The Bean te maken.
 
Na wat foto’s te hebben genomen, ben ik doorgelopen naar de Crown Fountain. Deze fontein bestaat uit twee zwarte granieten torens, waarop bewegende beelden geprojecteerd worden. Dit zijn portretten van inwoners van Chicago. Ik heb even in het zonnetje gezeten en gekeken hoe de kinderen plezier hadden in het water van de Crown Fountain.

Na een tijdje ben ik verder over Michigan Avenue richting het noorden gelopen. Ik wilde niet de bus nemen, omdat je immers meer ziet als je een stad lopend verkent. Ik liep tussen de mooie hoge gebouwen, waaronder ook de Trump tower. Meneer Trump had echter geen tijd… ;) dus liep ik verder over Michigan Ave.  
 
Ik had de rest verteld dat ik naar de John Hancock tower zou lopen en daar op hen zou wachten. Toevallig kwamen we tegelijkertijd bij het gebouw aan, zij met de bus en ik lopend. We gaan naar binnen om het laatste ticket van onze Citypass te gebruiken.

Deze wolkenkrabber is het op twee na hoogste gebouw in Chicago met zijn 344 meter, 100 verdiepingen. Op de 95ste verdieping ligt het observatieplatform. Net als vanuit de Willis Tower heb je hier een prachtig uitzicht. Ik vind het uitzicht vanuit de Hancock tower zelfs nog mooier.
 
Na van het uitzicht genoten te hebben gingen we beneden cheesecake eten bij The Cheesecake factory. Hier hebben we een stuk met z’n 3’en gedeeld. Als laatste zijn we nog naar Oak Street Beach gelopen. Hier was het redelijk druk, waarschijnlijk vanwege het goede weer. Daarbij hadden alle Amerikanen vrij ivm Memorial Day. Hierna was het helaas alweer tijd om de bagage in het hotel op te halen en richting het treinstation te gaan, want rond 5.15pm zou onze trein naar St. Louis vertrekken.

Hoewel ik denkdat bovenstaande bezienswaardigheden goed te voet te doen zijn, heeft Chicago ook een goed OV netwerk, met bussen, metro’s en treinen. Ik heb niet veel van het OV gebruik gemaakt, waardoor ik uiteindelijk in totaal zo’n 28 km gelopen heb in 2,5 dag tijd.

Bij een vakantie of stedentrip naar Amerika wordt vaak niet zo snel aan Chicago gedacht, maar ik denk dat dit volledig onterecht is. Chicago is een mooie, grote en levendige stad waar genoeg te doen en te zien valt. In 2,5 dag tijd hebben we een aantal bekende plekken en bezienswaardigheden van Chicago bezocht, maar deze stad heeft uiteraard nog veel meer te bieden. Ik zou graag nog eens terug gaan naar Chicago en ik zou de stad zeker aanraden!